Elveda Şiiri - İlyas Kırlı

bilmiyorum nasıl anlatsam sana
vedanın nasıl birşey olduğunu
bazen cümle kurmakta zorlanıyorum
dilim varmıyor elveda demeye
oysa bir merhabanın şiirini
defalarca yazmıştım senin için
üstelik ayrılığı hiç hesaba katmadan
belkide hak vereceksin bana sevmeyi beceremedim
belkide bu dert küpüne yüreğim sığmadı
sana ızdırap çektirdim
ve seni sevdim
bir kuşun kanatları altına aldığı yavrusunu
okşayışı gibi
dağ eteklerinde alev alev yanan gülü
kırlangıç koklayışında sevdim
gece karanlığında ıslak ıslak kaldırımları dövereken ben
uslanmayan bekleyişini sevdim
bak yine ayrılığı hesaplamadan yazıyorum bu satırları
hasretinin cemresi düştünde yüreğime
gurbet karları erdi birer birer
ama senin hasretin ermedi
yanımda bile olsan
sanırım ben seni son gidişinde kaybettim
aylar sonra sevdanı gittiğin yerde unutup
geri geldin
bilmem
şimdi gözlerine bakınca
kahverengi gözlerin görünür sadece
ellerine bakınca ellerin
saçlarına bakınca saçların
oysa eskiden gözlerinde derin duygular vardı
en uzak dağlar tepeler
ve kendimi görürdüm hep ışıl şıl
ellerini tutarken yabancılık çekmezdim
saçını okşarken bu kadar korkak değildim
nedir seni bana yabancılaştıran
nedir seni benden uzaklaştıran
nedir bana bu veda mektubunu yazdıran
ve defalarca sordum kendime
ben seni sevmiştim ama
sevmek
fedakarlık ister
sevmek yürek ister
bir oyuncak değil bu, ordan oraya atamazsın
sevmeye yürekli değilsen
sevilmeyi hakedemezsin
gözlerime bakınca kendini görmelisin
başkasını değil..
ellerinde benim sıcaklığım
saçlarında benim okşayışım olmalı
yoksa dağ başında alev alev yanan bir gülde olsan
yaban gülüne benzetirim seni
bugün bütün sancımla çıkıyorum karşına
bu sancılarıma merhem olasın diye değil
bu acılar tüm bedenimi
bir kanser gibi sarsın diye
ömür dediğin mezar taşına yazılan
iki tarih arası değilmidir

bazen uykuda ölürüm ben
sessiz ve gafilce
kabuslarda dirilirim ben
kefensiz ve sefilce
uzak dur rüyalarımdan ve benden
hadi burda bitsin
tek kelime yeter
Elveda.......