Kapayınca gözlerimi;
gözlerini görüyorum
kapalı gözlerimin
toz, pembe ufuklarında.
ve ben
ne zaman tıkasam şu aciz kulaklarımı;
senin o acımasız dudakların
fısıldar kendini bana.
Şimdi
sen yoksun yanımda.
ve yine
senin yerine
yokluğun var baş ucumda.
oturmuşuz onunla
seni konuşuyoruz dertli dertli...
sessiz yağan göz yaşlarımın altında.
Hayalinle dolaşıyorum
bomboş sokaklarda.
hüznü,
aleve boyadığım
o müzdarip akşamlarda;
dökülürken
kıpkızıl dudaklarından elvedan;
hayali bir geminin
yolcularıydı bana el sallayan.
Kayıt Tarihi : 6.4.2006 19:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yakup Aydoğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/06/elveda-216.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!