Elveda...2 Şiiri - Ömer Arıkan

Hayattan bir yaprak ömürde sayfa
Gördüğüm rüyalar düşler elveda
Dayanamam artık eziyet kahr,a
Peşinden koştuğum işler elveda

Hani gam yükünün sinesi bendim
Hani çaresizdim korkan sinendim
Ey vefasız söyle kimimdin,nendim
Gözümden sel olan yaşlar elveda

Kime gülümseyim,kime ağlayım
Bundan gayrı neme niçin yanayım
Ruhuma ilaç ol camda aynayım
Tir,tir titrediğim kışlar elveda

Bırakalım kalsın anılar burda
Götürmek istemem yuvama yurda
Köpeğe minet yok yem olsam kurda
Robotlaşmış taştan etler elveda

Dileğim kim bilir nasıl değişir
Geleceği neler paylar bölüşür
Ardımdan kim ağlar kimler gülüşür
Her gün zehir yenen aşlar elveda

Yeni bir başlangıç yeniden yürü
Anladım mapusu,tutuklu,hürü
Bildim ey...zorlu nefs seninle körü
Düş ile buluşan başlar elveda

Bana ne kırbacın,bana ne tacın
Bana ne kilisen çanların haç,ın
Senin olsun devan,hapın ilacın
Uçup gider oldum puştlar elveda