Elveda Şiiri - Aşık Nizami

Düşün insan oğlu neydin ne oldu
O eski haline dedin elveda
Katra iken ana rahmine doldun
O eski haline dedin elveda

Kan ile karışıp sende yoğruldun
Bir müddet bekleyip sonra et oldun
Dört beş ay sonra cana gark oldun
O eski haline dedin elveda

Dokuz ay sonra yolculuk eyledin
Şu dünyaya doğar doğmaz ağladın
Hakkın nimetine gönül bağladın
O eski haline dedin elveda

Bebek oldun kundaklara sarıldın
İsim aldın onun ile çağrıldın
Yürür oldun eşiklerden sarıldın
O eski haline dedin elveda

Çocuk oldun sokaklarda oynadın
Düştün kalktın üstün çamur eyledin
Anayın babayın gönlün eğledin
O eski haline dedin elveda

Okul çağın geldi okula gittin
A dan Z ye ilmin tadını tattın
Her şeyi öğrendin güce güç kattın
O eski halene dedin elveda

Bir güç hisseyledin ona güvendin
Gönül nefse uydu öyle eğlendin
Nihayeti bir eş ile evlendin
O eski haline dedin elveda

Kuşlar gibi senin bir yuvan oldu
Üredin çoğaldın civcivler doldu
Bir baktı ki saçlar bembeyaz oldu
O eski haline dedin elveda

Zaman geldi geçti hayal yıkıldı
Ağzıyın içinde dişin döküldü
Omuz kamburlaştı belin büküldü
O eski haline dedin elveda

Artık deynek ile sen yürür oldun
Tarihler misali çileyle doldun
Yaşı dersen seksan doksanı buldun
O eski haline dedin elveda

Ömür geldi geçti artık dur oldu
Kara haber bucak bucak duyuldu
Ne iş yaptın diye sana soruldu
O eski haline dedin elveda

NİZAMİ yim kayıp etmem düzeni
Sırası gelenin ılır kazanı
Nihayet okunur sela ezanı
Artık her şeylere dersin elveda

'Sine Gülü' kitabından örnek bir şiir. Kültür ve Turizm Bakanlığına ' I.S.B.N. 975-95906-0-3 ' ile kayıtlıdır.