öyle hoyrat sevgilere inanmazdım,
harca harca ve üzerinden çıkar at!
eski ve kullanılmış bir paçavra
adını ne diye 'sevgi' koydun sen?
sevdaya olan inancımı sarstın,
utanmadan, umursamadan yaşadın
ve bana yaşattığın tek gerçek
kederle dağlanmış bir yüreğin
darmadağın, feryat eden haykırışı..
tebrik ederim 'sevgi'li sevgili
hayattan bezdirmek üzerine kurulu
öyle kusursuz bir planın var ki;
bin lanet ettim, yine de dilimden
düşmüyor işte, usanmıyorum...
bu bir veda, inan gözlerine
gök şahit, dağ duydu, gece yarıldı
avucunda bir zerre umut kalmadı
söz sustu, gözyaşları kurudu
elveda...
Kayıt Tarihi : 27.4.2005 11:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)