Elveda Şiiri - Atsız Alp

Bu gece sokak değil, ben karanlıktım.
Gölge bile yaklaşmadı yanıma,
Adam kendi yalnızlığına bile bela olurmuş meğer.
Bir sigara yaktım,
Alevi bile üşüdü parmaklarımda.

Kentin en sessiz yerinde yürüdüm,
Ayak seslerimi sokaklar geri itiyordu.
Kaldırımlar benden kaçıyor gibiydi,
Sanki herkes biliyordu
Bir adamın çöktüğü gecelerin kokusunu.

Omuzlarımda bütün ölü umutların ağırlığı,
Dizlerimde çocukluğumun titreyişi…
Kimse görmedi,
Kimse bilmedi.
Delikanlı adam acısını duvarlara anlatır,
İnsana değil.

Bir dükkân camından yansıyan yüzüme baktım:
Gözlerime çakılmış iki gece gördüm sadece.
Yıllardır uyumayan bir öfke vardı,
Kırgınlığım bile benimle kavga ediyordu.
Bu mudur? dedim kendime.
Bu mu kaldı geriye koca hayatın içinden?

Bir rüzgâr esti,
Çakmak sesimi susturdu.
Karanlık cebime girip içimi yokladı,
O bile acıdı halime.
Kendime bile ağır geliyordum artık.

Üzerimden bir tren geçti sanki
Ne rayı vardı ne sesi
Sadece içimi ikiye bölen bir sızı…
Delikanlı adam ağlamaz derler ya,
Yalan.
Gözyaşım akmadı ama içim göçtü.

Bir köpek havladı arkadan,
Dönüp bakmadım.
Biri sahip çıkacaksa bu yaraya
Sadece ben çıkarım,
Kimseye yük olamam.

Ben gidiyorum, dedim geceye.
Uykusu olan uyusun.
Benim uykum insanlardan bir sokak ötede kaldı.
Bir daha geri dönmeye niyetim yok.

Sol elim üşüdü, baharı hatırladı.
Sağ elim yandı, ihaneti anımsadı.
İkisinin ortasında
Ben vardım:
Ne tam yaşayan
Ne de ölmeye fırsat bulmuş bir adam.

Bir dua etmedim bu gece,
Delikanlı adam Tanrı’yla pazarlık yapmaz.
Yıldızlara bakmadım,
İçimdeki karanlık gökyüzünü bile susturdu.

Yürüdüm.
Her adımda bir parçam toprağa düştü.
Toplasan bir adam etmez şimdi,
Belki bir gölge eder o kadar.

Ey bu şehrin bana hiç gülmeyen sokakları,
Ey yüzümdeki çizgileri bilen rüzgâr,
Ey yüreğimi tanıyıp da adımı unutan insanlar…
Siz kalın.
Ben gidiyorum.

Arkamda bırakacağım tek şey
Tutamadığım öfkem ve
Söyleyemediğim kırgınlıklarım olacak.

Elveda.
Bu kez bir kapıyı değil,
Kendi içimdeki son odayı kapatıyorum.

Ve dostum…
Bu gece yeniden doğmuyorum.
Bu gece küllerime gömülüp sessizce büyüyorum.