ELVEDA!
Ey Dağda, bayırda açan ciçekler.
Sizi unutamam, Sevdana tercüman olan güller...
Elveda, tabiatta, ender bulunan bitkiler...
Elveda gönül yoldaşlarım. Yasanmış yorgun sevdalarım. Sevgı dolu hayallerim. Özlem dolu düşlerim.
Kızmayın sizleri yarıda bırakıp gittiğimi.
Ama, vakti geldi gitmenin.
Elveda...
Elveda!
Kadim dostlarım. Canımdan bir parça olan evlatlarım.
Çocuklarımın annesi.
Gönül yoldaşım.
Aynı kanı taşıdığım karındaşlarım.
Can yoldaşlarım.
Elveda...
İster dualarla, gözyaşlarıyla gömün.
İster, arkamdan kızgınlıklarınız ile içinizi dökün.
İster sövün.
İster bed dua edin.
Ama!
İlk önce bir bardak su verin.
Kurudu boğazım.
Kaldım nefes nefese
Bıraksın Azrail yakamı.
Alsın canımı gitsin ölüm...
Dinçer Dayı
Kayıt Tarihi : 10.2.2023 21:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Dinçer Dayı](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/02/10/elveda-1190.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!