Üşüyorum anne donuyorum
Hiç aydınlık değil buralar
Konuşmak imkansıza dönüyor
Aşılmıyor asla taş duvarlar
Açtığımda gözümü karanlığa
Yalnızlığımda buldum ben özümü
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta