Elveda Şiiri - Alperen Yılmaz

Hayaller hep suya düştü; düşler buruk, kalpler buruk.
Anılarla dolu mazim, resimlerle dolu oda.
Ayaklarda bir pranga, bedenlerde boyunduruk…
Yakarmaya yok takatim; ne bir ses var, ne bir seda.
Artık önemsiz nasılsa, canımın içi elveda!

Beni bir tebessümünle yok etmen eskide kaldı.
Ağlayamıyorum bile, yüreğim askıda kaldı.
Şakaklarım mengenede, ellerim keskide kaldı.
Aşk uğrunda her şeyimi etmemiş miydim ki feda?
Artık önemsiz nasılsa, canımın içi elveda!

Seni sevmek bilsem ki benim ölüm emrim de olsa,
Bu çetin yolun sonunda ahir-i ömrüm de olsa;
Beni bilirsin, vazgeçer, sevmezdim umurumda olsa.
Tüm dünyaya tercihimdi bir tatlı söz, birer eda.
Artık önemsiz nasılsa, canımın içi elveda!

Ne bir selam, sabahım var, ne bir yazı karalarım;
Ne cama, balkona çıkar, ne bir perde aralarım.
Saat başı nüksediyor dikiş tutmaz yaralarım.
Ya hiç görmeseydim seni, uçup gitse aklım ya da…
Artık önemsiz nasılsa, canımın içi elveda!

Gün gelecek seni de yakalayacak aşk ansızın.
İçten içe, iyiden iyiye artacak can sızın.
Hapsolduğun o sahte gözlerinde birkaç kansızın
Senin de ömrün solacak, başına gelecek bu da.
Artık önemsiz nasılsa, canımın içi elveda!