Elveda Şiiri - Uğur Meta

İnsan önce kendine elveda der.

Aslında son kelime elveda çıkmadan önce bir çok kez elveda demiştir insan.

Önce sözlere elveda der.
Sonra o çoşkusuna elveda der.
Bir süre sonra çiçek gelmez olur.
Çünkü onda uyandırdığın bahar havası yoktur artık kalbinde ,
Çiçekler ve kokularda önemsiz olur.

Kalp elveda dedimi.
Artık dönüş çok zordur.
Geriye yalnız aklı ikna etmek kalmıştır.

En acısıda nedir biliyormusunuz?
Gözlerin elveda etmesidir.

Göz göze deyince birbirine benzer Ya insan işte onu temizlemek en zor olanıdır.
Seni senden alan gözlere elveda demek en zorudur.
Gökyüzüne baksanız ,
Rüyaya dalsanız sizi aşk ateşine atan o gözleri unutmanız çok zor olur.
Ölümden beterdir.Her unutmak istediğinizde tüm hücrelerinizde hissedersiniz bu elvedayı.

Artık ten tene olsanızda aranızda ki uzaklık iki alem arası kadardır.

Sonra o dokunuşlardaki ipeksi his ve sıcaklık kaybolur.
İşte sevgiye son elveda böylelikle başlamış olur.

Dil yavaş yavaş biz demekten ben demeye başlamıştır bile son kelime elvedaya hazırlık başlamıştır.

Hayaller tek kurulur.
Umutlar tek beslenmeye başlar.
Artık o son ve önemi olmayan kelimeye kalmıştır elveda.

Ben aslında bu son kelimeyi kurşuna benzetirim.

Yaşananlar bıçak yarasıdır.
Öyle bir kanatırsınız ki kalbinizi artık sevgi bitkisel hayattadır.

Son kurşun bu bitkisel hayata son vermektir.

Artık sohbetler kısırlaşmış.
İlişki rutin çölüne düşmüştür.
Yeni güne artık yeni bir heyecan ve hikaye yoktur.

Şarkılar gönderilmez.
Fotoğraf gönderilmez.
O teni güzelleştiren ışıltı kaybolmuştur.
Derin bir kış soğuğu kaplamıştır her yeri
O kadar yorulmuştur ki kalpler ve ilişki artık dil o son elvedayı söyleyecek gücü bulamaz.

Halbuki en zor elvedalar edilmiştir bile.

Bir an gelir o son damla ilişkinin üzerine düştüğünde o son cümle çıkar.

Elveda Gönlümün sultanı,
Elveda yaşanmış anılara,
Elveda sevgime,
Elveda hayallerime,

Bundan sonrası ise son elveda artık acıya yapılacaktır.

Peki ya elveda'dan sonrası?