...
Ayaklarımız mı kayan hayatlarımız mı?
Tutunamadı bir can daha!
El uzatanlara veda edemeden
Şarampole uçtu!
İten mi suçluydu düşen mi?
Ne gerek var sormaya değilmi?
Sokakta karşılaştım.
Satarken güllerini,
Alırken alın terini.
Yırtıktı elbisesi,
Ayağında terliği.
Devamını Oku
Satarken güllerini,
Alırken alın terini.
Yırtıktı elbisesi,
Ayağında terliği.
zamansız gitmeler
gidenemi zulümdür, kalana mı
arkadan hüzünle bakmak
tebriklerle
Çok güzel bir şiir kutlarım saygı ve selamlar efendim esen kalın
Baktım yine yerinde duruyor mu diye
Varol azize.
Ateşin gölgesi yoktur. O yüzden insanın içi yanınca dışarıdaki göremez...
Cennet cehennem insanın içindedir kimseye derdini anlatamazsın
Ancak yaşayanlar bilir gönlüne sağlık tebrik ederim saygılar sunarım
İçimizin yangınını göstermeyiz çünkü düştüğü yeri yakar sadece o ateş
Kutlarım Canım sevgimle
.
.
Her veda aynı değil...
Kimi zorunlu..
Kimi gönüllü...
Kimi de var ki..
Koparılan dalından!
Zamansız...
Kopan, ilkelce "toprağa" atılan ayrı acı..
Geride kalan ya da bırakılanların içine düştüğü apayrı acı!
Şiir, "ateş rengi" diyor o acıyı tarif ederken..
Yakıp geçen.. Görünmeyen, gölgesi olmayan ama düştüğü yeri harap eden!
Peki bunun adı elveda mı?
Hunharca işlenen "katliam mı?"
Sözün bittiği yer...
Tebrikler duyarlı tavrınıza ve şiire Tuğba Hanım..
Ateşin gölgesi yoktur.
O yüzden insanın içi yanınca dışarıdaki göremez...
Azize çok güncel ve sosyal konuyu kolaylıkla ifade etmişsiniz.
Kutlarım.
Zoru başarmışsınız
Şiir çok güzel
Yüreğinize ,kaleminize sağlık.
*Giden gitti de ya kalan... Allah kimselere evlat acısı yaşatmasın. Onun tarifi olmadığı gibi tesellisi de olmuyor. Kalan hep yarım kalıyor.. O acıyı ancak yaşayanlar bilir. Gerisi sadece lafügüzaf...
Keşke yazılmasa böyle şiirler... Zamansız ölüp gitmese çocuklar. Selam ve sevgi size.
Duyarlı yürekten gelen serzenişi dile getiren harika yazılmış bir şiirdi kutluyorum tebrikler.
Selamlar ve saygılarımla.
Hayatların kaymasına vesile olanlar elbette kayan ayaklardır ki, bu ayakların sahipleri Allah'ın kitabındaki yasalarını ve düsturlarını terk ettikleri için önce kalpleri sonra da ayakları kayan cahiller ve gafillerdir. Bu kaymaların ve kaydırmaların sona ermesi için tek çare ise, yeniden dine, diyanete dönüp karıncayı bile incitmeyen bir kul olmaktır.
Hayırlı sınavlar.
Bu şiir ile ilgili 10 tane yorum bulunmakta