Beni böylesine üşüten, hasta eden bu soğuk ve çorak kalpten göç etme vakti geldi,
Bu diyarların bir gün yeşilleneceğine dair umudum artık kalmadı,
Kanatlarımı çırpıyorum, sen de elini salla
Sevgilim, son yazım bu sana
El - veda.
-Sabo Kosimova
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta