Elveda Şiiri - Söğüt Gölgesi

Hasretine arka dönüp el salladım gölgeme
Görmedikçe dil sükuta alıştı hep, göz neme
Gönül der ki, artık unut, gelmeyecek, bekleme
Hakikate istemeden kanıyorum...
Elveda...

Ben ki ayrı dünyaların insanıyım ezelden
Eğri gözün hatırına kopamam doğru elden
Bu dünyanın gidişini hikmetiyle var eden
Yaradan'ın dergahına varıyorum...
Elveda...

Mavi sular aşageldim usanmadan, yüz ha yüz
Her birinin sahilinde duracağız yüzbeyüz
Vade dolup, vakit gelip bitse bile ömrümüz,
Ben yine de satırlarda yaşıyorum...
Elveda...