Elveda Şiiri - Ayten Özgün

Tanıştığımız günü hatırlıyor musun
O ilk günler acaba biz deli miydik
Birbirimize seni seviyorum demek
Ne kadar’da kıymetli imiş Allah ım
Şu an neredesin kim bilir
Bomboş trenlerin geçtiği bu saatlerde
Yoksa ellerin ceplerinde
Hala sokaklarda mısın
Dışarısı soğuk mevsim kış iyi sarın
Hasta olursun sonra
Ben yokum yanında biliyorsun
Sonra kim bakar sana
Bilmem ki kaybettiğin değerleri
Elinle ittiğin mutluluğunu
Ve bu çaresizliğine ağlıyor musun
Kim bilir bel ki bir gün olur ya
Tesadüfen karşılaşabiliriz
Malum eski bir alışkanlık
Kırık dökük bir sesle hatırını sorarım
Sen gittiğinde ardından baktım da
Senden bana ait hiç bir şeyin kalmamış
ve mektupları’da almışsın
Birbirimize söyleyecek sözümüz yok
Öyleyse elveda
Bir daha birbirimizi göremeyeceğiz
Madem ki ayrılıyoruz bana son bir kere daha bak
Ben de sana
Sakın ağlama
Gel son kez vedalaşalım
Bir defa daha sarılalım
Sen gittikten sonra ben eski yalnızlığıma döneceğim