Herkesi mutlu etmek sana mı kaldı gönül
Gülümsemelerini en sonunda unuttun
Nerede hayallerin dona mı kaldı gönül
Hani nice dertlere tek çareydin umuttun...
Kendini avutmanın ne faydası var şimdi
Ne kızgınlık, kırgınlık, ne de isyan bu halin
Bak dağların dumanlı, başında var kar şimdi
Ne yazık ki yoruldun ve kalmadı mecalin...
Şimdi ağlasan da boş yakarsan da boşuna
Çok şeyden soğudun bak yüreğin kan çanağı
Elveda dersin artık gitmese de hoşuna
Dost bildiğin haydutlar yaktı köşkü konağı.
Turgay Ata
Kayıt Tarihi : 29.5.2019 23:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!