Tavanına gözlerimi açıp da,
İlk adım attığım hanem elveda.
Soluklandım. Sularını içip de,
Kazara yediğim nanem elveda!
Mey çalan radyoya ‘ağlir’ diyişim.
Her gün 'temkeş' ayakkabı giyişim.
Hasretini candan yakın duyuşum,
Can ciğer bildiğim ninem elveda.
Bende beni buldum, benden ırganıp.
Kör baltayla şer yanımdan doğranıp,
Her kazancı bir kayıptan öğrenip,
Şahsiyet bulduğum dönem elveda.
Bu nasıl işaret, neye nişandı?
Gönlüm geldi, gözlerimden boşandı.
Hey gidi, bu evde neler yaşandı?
Havadan, sudan bahanem elveda.
Kayıt Tarihi : 26.11.2007 11:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu duyguları yaşayan verebilir. Bu kayıp hiç bir kayıba benzemez
Keske diger siirlerinizi de ekleseniz...
saygiyla...
Bana cok sey hatirlatti ve cok duygulandirdi.
Kutluyorum bu guzel siirinizi.
saygiyla...
TÜM YORUMLAR (5)