Elvan’ı Öldürdüler Şiiri - Turhan Toy

Kızıl bir gurup vakti, geçiyordum kıyından
Kızıl kıyamet koptu, nefesin düştü cana
Kızıl halesi çoktu, aya çarptım ey Rana
Kızıl lalemiz yoktu, yandı hazan ayından
Kızıl bir gurup vakti, geçiyordum kıyından

Ak kâsede bunadı, zehir zemberek yıllar
Ak güvercin kanadı, ayrılığın üstüne
Ak bulutta münadi, oturuyor postuna
Ak sözümü kınadı, cahil yobaz akıllar
Ak kâsede bunadı, zehir zemberek yıllar

Yeşil talan edildi, arz ananın koynunda
Yeşil semada dildi, yaprak uzat elini
Yeşil mevsimde güldü, bahar kuşat belini
Yeşil yıldızda ildi, kâinatın boynunda
Yeşil talan edildi, arz ananın koynunda

Mavi gökten akseder, yosun düşmüş gözlerde
Mavi aşkta raks eder, sonsuza giden yolda
Mavi kalbi test eder, vuslata eren kolda
Mavi sular mest eder, sevda düşen sözlerde
Mavi gökten akseder, yosun düşmüş gözlerde

Pembe tablo çizerler, aynadaki yüzsüzler
Pembe düşe düşerler, düşerler hakikatten
Pembe dudakta şerler, kaçışları dikkatten
Pembe yalan dizerler, bakıştaki gözsüzler
Pembe tablo çizerler, aynadaki yüzsüzler

Sarı eylülde hazan, hüzün doğurur taşlar
Sarı ölüme sızan, tenin üstünde mezar
Sarı tütsüye kızan, kalkar suya söz yazar
Sarı korlarda kazan, yanar yoğrulur başlar
Sarı eylülde hazan, hüzün doğurur taşlar

Kara yollara düştü, her adımda düşlerim
Kara gölgeler koştu, billur gibi geceye
Kara katrana eşti, firkat düştü heceye
Kara karlar üşüştü, kayboldu gülüşlerim
Kara yollara düştü, her adımda düşlerim