YALAN /SIZIM
Bakir yalnızlık,
Santim santim çürütür insanı.
Yalnızım çünkü
Affım yok
Sana/yaptıklarına
YARIN GEL
Bugün,
Boş sayfalarıma karaladım seni
Kendime kendimi anlatırcasına,
Yine gözümde varken sensizliğin karası
Üzerimde yalnızlık...
HAYALLERİM
Bu gece
Sandıktan naftalin kokan
Çocukluğumu çıkardım
Gözlerimde küflü iki damla yaş,
Tedavülden kaldırdığım
KAYBETMELER
Varlığından habersiz
Seni kaybetmenin acısı için de
Kıvranırken tüm vücudum
Çığlık çığlığa bağırıyor
Ayrılığın suskunluğunu
Bir bebe
Ağladı dünyada
Gözlerinde ılık iki damla yaş
Alyanaklara süzülürken…
Bilmiyordu getirdiği mutluluğu
Sensizlik...
Paslı bir yalnızlık
Ne zaman sevmeye koyulsam
Çoğalır bir bir ayrılıklar
O an düşünürüm de
Ne güneş isterim karanlığa
Bir çakmak ateşinde yandı sigaram
Dumanı bedenimi sardı
Kesildi nefesim…
Kimse bilmiyor
Fırtınamı/akan yaşları
İçimi yakanı / canımı acıtanı
Kara Yağız Ankara
Sekiz adımlık bir odada
Loş bir ışık olsa da bana yoldaş
Biliyorum ki yalnızlığım
Sensiz değil…
UFAKLIK
Yağmur başladı,aniden
Hava soğuk,üşüdüm
Yarın da hafta sonu
Ne güzeldir şimdi göl kenarı
UMUDUM
Çocukluğumdu mezara giren
Yaşamadan...
Hıçkırıklarımdı aslında gülümseyişim
Kendimdim geç kalan çocukluğuma
Koşarcasına yaşlandığım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!