Elvan'a.. Şiiri - Niyazi Sakar

Bir gün bir kız tanıdım ben İzmir'de İzmir'li
Hiç sormayın bana neredeyim kimim ben nereli
Takımlarım bile karıştı; ha cimbom ha fenerli,
Ne durumdayım ister neşeli ister kederli

Ona rastlayalı ancak üç-beş ay oldu
Bu kız parlaklığıyla gökteki aya tay oldu
Bir gördüm o görüş bana geçer akçe; pay oldu
Ve o görüş merhaba -elveda karışımı bay bay oldu.

Vurun beni vurun zaten uzağım ondan tüm dünyadan
Kendi kendimi yer bitiririm beni sevdimi acabalarından
Kıyaslarım kendi sevdamı adı yaşayan efsane sevdalarından
Vurun! hakettim köre vurur gibi gömün beni çıkarmayın topraklardan...

Niyazi Sakar