Elvada Mutluluk Şiiri - Zeynepce Şiirler

ELVADA MUTLULUK
Bir bahar sabahıydı gülüşünle uyandım.
Ruhuma dokunan o sesinle canlandım.
Meğer bir rüyaymış çok geç anladım.
Şimdi gözyaşlarımla sana elveda yazdım.

Gözlerimde saklıydı bütün hayallerim.
Bir tebessümündü benim zaferim.
Sensizliğin kıyısında çaresiz seferim.
Ayrılığa boyun eğdim elvada sevgilim.

Ellerin bir zamanlar yüreğime değdi.
Şefkatin alev oldu, içimi sevdi.
Şimdi soğuk bir vedayla her şey bitti.
Kül oldu umutlarım, elvada mutluluk.

Hatıralar içimde yankılanan bir ses.
Her köşede izlerin,her nefeste heves.
Unutmak ne mümkün, bu kal sana pes.
Ama kader böyleymiş elvada sevgilim.

Dudaklarımda adın ,gözlerimde yaş.
Bu aşkın yükü ağır,kalbime sırdaş.
Zaman bile silinmez,unutulmaz bu telaş.
Ama yolun açık olsun elvada mutluluk.

Belki bir gün anlarsın kalbine dokunur adım.
Belki bir melodiyle aklına düşer tadım.
Ama bil ki bu aşkın en sadık yanıyım.
Sensiz bir çığlıkla sana elvada yazıyorum.

Ama bil ki sevdim, hiç pişman olmadan.
Bir ömür adadım seni bir an bile unutmadan.
Ne kadar uzak olsan da kalbimden çıkmadan.
Bu hoşçakal değil elvada sana canım.

Şimdi sessiz geceler,yıldızlar bile küskün.
Bütün şiirler suskun ,şarkılar üzgün.
Kalbimde fırtınalar,içimde hüzün.
Bu son satırda bile elvada sana gülüm.

05.03.2025