Elvada Şiiri - Ahmet Bekteş

Dağlara uzandım,yamaçlara direndim.
Bulutlara el açtım,yalvardım ağladım.
Yıldızlar kınadı,ay hiç aldırmadı.
Bedenim çöktü,Ruhum yıkık elveda

yamaçlara serpildim,umut doğdu aşağıdan.
bana kucak açmış,gülümsüyor kayalar.
ağlayan gözlerim artık tebessümle bakar
Hoşçakal elveda güle güle git polisim

Ayrılık kozunu bir daha çekti
Gidiyorum dostum elveda sana
Bedenimiz ayrı, ruhumuz tekti
Gidiyorum dostum elveda sana

Çok değil iki yıl şunun şurası
Yine de dinmiyor gönlümün yası
temmüz ondokuz ile yirmi arası
Gidiyorum akadaşlar elveda sizlre

Hayat bu kardeşim dönmemekte var
Hayat bu bir daha görmemekte var
Dostum gülmek gibi gülmemekte var
Ne olur hakkını helal et bana