Elvada Şiiri - Hasibe Gezgin

Yüreğimde güz çürüdü,
Alnımdan karanlık öptü.
Vazgeçtim çocuk gözlerinde ıslanmaktan.
Varsın üşüsün ellerim,
Kanasın dizlerin yol ayrımlarında,
Sesini istemiyorum aylak sabahlarımda.
Sen kokan şarkıları da götür,
Yürek artık yabancı onlara.
Git, al kıyılarımdan gülüşlerini,
Bu kent solumak istemiyor artık nefesini.
Elveda,
Unuttum bile çoktan o çocuk gözlerini.

Gecelerimi bölüşmeyeceğim artık seninle.
Yeniden doğmak yok her sabah gözlerinde.
Rafa kaldırdım çoktan küf tutmuş hatıraları.
Anılar mı?
Tarihe gömdüm çoktan o isli yaşanmışlıkları.
Elveda,
Kanat çırp yeni şarkılara.

Ellerim ağlıyor avuçlarında,
Gözlerim acıyor bakışlarında,
Tepeden tırnağa buz kestim,
Git, git başka baharlara.
Elveda,
Bir daha dokunmak yok o kirpiklere,
O yürekte çiçeklenmek mi…
Sesin duvarlarımdan çoktankopup gitti.
Odamda ayak izlerin de yok artık.
Aşk bitti,
Ucuz bir maceraydı belki, bitti.
Elveda,
Artık kanamıyor dizlerim yol ayrımlarında.

Ben, ben olacağım senden sonra,
Giyinip tüm baharları,
Işığa yürüyeceğim bilgiç kaldırımlarda.
Evet sensiz, aşkı arayacağım ölgün dudaklarımla.
Yeni serserilikler öğreneceğim.
Şiirler yazacağım yine,
Aylak, aylak… yıldızları sayacağım.
Elveda,
Ben artık kendimi yaşayacağım.
11.05.2004
Hasibe Gezgin