Elsiz Ayaksız Şiiri - Ozan Efe

elsiz ayaksız
dolandım uykularda
elsiz dayaksız
sulandım soykalarda

deniz kuş tutar
yel kapamadan açar
ağzına kadar
kapı yalınca kapar

yeni yetmedir
çöz umudu düğmeyi
irem bahçede
başın yere eğmeyi

ayazına bak
akıyorsa nedendir
yandığım aslı
yalnızlığa gidendir

sorma boşuna
susadığım yerdeyim
durma koşuna
göremezsin serdeyim

izin alırsan
sızılar yüreğimde
gökten sıyrılsam
yazılar ereğimde
120511ankaragülce