Elşah'a... Şiiri - Zeynep Ergün

Çok ötelerden sesleneceğim sana
Kalbinin kıyametinden
ve
Aşk’ın onurunu aştığım menzilinden

**

Elşah..
Kelimeleri sürgün edilmiş bir lisanın çığlığıyla sesleneceğim sana..
Kalbinde parmak izlerini bıraktığın ölü bir bedenin yıllar sonraki tanıklığıyla

Şahadet ederim ki Elşah
Avuçlarına bıraktığım yağmurlar kadar ağlamadım çocukluğumda
İnanmadım kimseye
Gözlerimle dokunup, ruhumla seviştiğim kadar yalnızlığımda..

Korkmadım Elşah..
Yağmalanmış şehirlerin çığlıklarından geçerken gözlerinde,
korkmadım..
Ve inanmadım ruhundan soyunan acıların varlığına..
Ben seni ne zaman düşünsem Elşah..
Dokunurum yine Zümrüdü Anka’nın kanatlarına..

Direnirken yalnızlığın ordusuna
Yaralı hiçbir acı bırakmadım arkamda
Sana isyan eden ne varsa
Diri diri gömdüm Elşah..

Aşk’a gebe bir yalnızlığın ölü çocukları olsakta,
Ölümün öldüremeyeceği acıyla dokun bana..
Sana söz Elşah..
Seni unutuncaya kadar susacağım sonra..