Elmina İrinyev Sokağı Şiiri - Şair Otuz ...

......

... ‘’’ - Yazıyooooo, yazıyooooo, bir devin aşkını yazıyooooo … ‘’’

. Sen’li cümleler, sen’li kokular, bütün sokağın tütsüsü..
. 20 numaralı ev.. üst katından Tanrı’nın ellerine uzanan fesleğenler …

... Elmina!
... kadınım … en güzel kokuların timsâli..

Her gün bin özlem..
Sab’raynası kilitli kokun …
Seni düşünüyorum …
Beyaz yüzünden çocuklar ‘’doğurmayı’’..
Her biri vazgeçilmez ‘dünya’

…

Sokak soğuk,

ve bulutlar pembe..
dağ kırmızı,
gök mavi, dal yeşil …

hâsıl olmuş aşkın yedi rengi hayat..

sen! sözleri tenime hapsolan sevgili!

Elmina!

ellerinle gel..
ruhunu hapset koynuma
ve yan..

ellerin ruhumun yortusu..
ufaladıkça kan-a-mayan..
bir küçük hayat ver bana
yankısı geniş, denizi deniz.. suyu su!
…

Boğuk yankısıyla göğü sür yüzüme,
Beyaz çocuklar bırak gün be gün..

Kokusu senden, teni senden..

Saçlarının yanığı sen..

…

Elmina!
kadınım..

Küçük bir adım at, fesleğenli balkonundan,
Ay’a dokun!
Aydınlansın beyaz yüzün
ve bin çare ol soysuz kelimelerime

dokun bana …

ki,

sana dokunmak,

Yaşama sarılmaktır …

Varlığın yakarken kalbimdeki ritmi…

Sana dokunmak,
Tanrı’ya dokunmaktır …

'' ve benliğe garkolan şudur ki;

yalnızlığa hapsolanların, yalnızlıktan anladığı hiç bir şey yoktur... ''

...