-Elmayı sevip adem o kalıp adam oldum uğruna. Havanın Havva’sı kadar, etiklerine etek olan yarınları yazmaya geldim.
*Elmayı sevdim.Ki sen cennettin gülüydün.Aşk cennet demekti, oysa elma cennetten kovulmayı tümleyen bir imgeydi.Aşk, cennetti, yani sevmek, güzel tutkular demekti.Oysa cennetten kovulmak gerekti.
-Elmayı ilk ben ısırdım sensiz bir gecede. Cennetinden kovulmak, ayrılıkla, günahla, hüzünle, vicdanla tanışmaktı.
*Ki vicdanın insanın en yüce sesidir.Onu dinlemekti.Her damlanın sızında kendime gelmek demekti.
-Elmayı sevenler derneğinin Ademiyim,adam olmak için yasaklı meyveyi yedim.
-Nefsimle, hevesimle, hazlarımla, sensiz azlarımla, günaha tanışmış ilk benliğimle. Bir sevdayı kirletmeye, bir ayrılığa mazmun destanlar olmak için.
-Ya da algıların zehirlemek için kendimle kumar oynamaya gittim.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta