Elmasız Kurt Şiiri - Görkem Buğra Kızılkaya

Kalbimdeki cini çıkarmaya çalışır hançerin
Çoktan şeytanla kaplanmış kan kokan bedenim
Ben içkimi şişelerden değil denizden içerim
Mehtaba dalarken kumdan içime dolardı gözlerin...

Görkem: aşk, hayat ve ölüm arasındaki bir üçgen
İki iç açıyı toplasan aşkım dışarıda kalır
Bir dikme indirdin baltayla hayatıma nefesinden
Pisagor denen bir kalleş seni kalbimden alır...

Kitaplara sayfa verdim seni bulabilmek için
Önsözüne koydum kendimi, seni saklamak için
Aşkımız bir kapak olmuştu bizi korumak için
Ve sen ismi olmayan klasik bir romandın benim için...

O romanı okudum ve şimdi bittiğim yerdeyim
Yedi prenses arasındaki bir cüceyi anlatır
Cüce prenseslerden en güzel olana aşıktır
Fakat o olmadan ormanda hiç ağaç kalmamıştır...