İbrahimce bir adanış,
İsmailce bir teslimiyet olmadıktan sonra,
Öyle bilirim ki ben
Aşk,
Aslını inkâr eden sahte bir nüshadır artık.
Sanki saçların ay ışığında yıkanmış,
Gözlerindeki yıldızlar semada karşılaşmış gibi.
Ben Mekke'den Medine'ye hicret eden bir muhacir,
Sen kardeşini kentin sınırında bekleyen ensarsın farzet ki.
Aynı Allah'a inandığımızdan bihaber kaç mevsim seyre çıktı şu ay ve şu sayısız yıldızlar.
Biz karanlıkları ne zaman duvara çivileyip aydınlığın yüreğimizden, ancak ve ancak yüreğimizden, yeryüzüne doğabileceğini kabul edeceğiz?
"Otoban gürültülü dünya.
Durmadan seni suçladık yordun bizi diye
Oysa gürültüyü çıkaran bizdik
İşgal altında olan sendin.
En büyük yalanlar insan soyuna ait.
Keşke hayatımızdaki her insan otobandaki levhalar kadar dürüst olsa.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!