Bu gün güldün,
Gül dikeni üzerinde kalan,
Fütursuzca, kahramanca sanki;
Kışı beklerken, kormadan,
Neden kırılgan iplere bağlı
İplerin yüklendiği bir dal oluyor
Gül yerine,
Neden dikenler arasından çıkılıyor?
Nihayet bir çiçekti ya.
Bir rengini yakından görmeye,
Süngü gibi dikenleri nasıl göze almalı
Göz göre göre tırmanmaksa bata çıka aralılara
Bahar yerine sonbaharı göze almalı
Belki tebessüm edersem hoş görür
Belki tepeden yuvarlanan taş önünde biri gibi
Bir şer olursa o zaman bunu da hayra yormalı
Hayır olacaksa;
Bir tılsım olacaksa onun sevgisi
O sevgi parmağında kehribar taşlı yüzük olmalı .
Bilekteki takılara elmas taşından kristal
Yapraklardan kayan damlalar gibi parlayan,
Bozulmadan yere inerek
Semadan yere döne,
Sana bakarken gözlerim
Damlalar gibi cesur olmalı.
Aşkın belasına karşı, göz yaşlarıın,
Her zamana hazır olmalı.
Enver Ünver
24.8.2017-22.10
Kayıt Tarihi : 24.8.2017 22:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!