Elmas Şiiri - Efe Yildirim

paylaşma dedin yazdıklarını,
söyleme dedin niyetini,
dost bilelim birbirmizi
söz verelim…

oysa kağıttan bir gemi yapıp bırakmak varken çarşaf misali,
gölün üstüne…
korktuğundan mı bırakmadın kendini içi dolu sözlere…
yoksa gecikmişlikten mi cesarete,
uzak seferlere…

henüz başlamayan seferler gecikmez…
zeytinler düşmeden toprağa
çekip gidilmez,
beklenir yüce umutla..
sulanır, korunur, emek verilir..

anlarsın ya seyirde,
seyirde delikanlılık var sevgili,

söz verdim ben dostluğa,
söz verdim gözlerindeki aydınlığa…

beklemeden yol alınmaz
yol almadan umutlu olunmaz,

şimdi sana gözlerin kadar güzel günler diliyor,
geç olmadan cüret ediyorum kapatmaya
senle olma umuduyla var olan gözlerimi…