Elmalı şeker! Şiiri - Arin Roni

uzuyor sonsuzlukta acılarım,özlemlerim,çaresizliğim
sahibi yok duygularımın sana varmıyor sözcüklerim
susuyorum bütün gün, suskunluğum beni dinleyen çocuk
çocukların sevinçlerinde arıyordum seni bir zamanlar

en güzel çocuk oluyordun sokağımda oynayan
kendimi elmalı şeker yapıyordum, ellerinde olmak yetiyordu bana
dil darbelerinle can buluyordum beni her ağzına götürdüğünde
azalınca başlıyordu korkularım biterim diye, sevinçlerinden habersiz

şimdi ne kaldı bu aşktan bize mesafelerden başka
biliyorum umrunda değilim başka bir yerlerde yüreğin
ben hep uğrayacağım yağmurlarla kapına,umursamaz hallerine inat!
bekliyorum sabırsızca, biliyorum bir gün döneceğiz çocuk yüreklerimize ve ben yine elmalı şeker olacağım,bitmemekten korkarak can bulacağım sende sevgilim...