Mistik bir coğrafyanın hoyrat ve sert rüzgarları eser penceremin dışında.
Denizlerin kıyılarla bir buluşup,
bir ayrıldığı,
bir med cezir ritüelinin tekrarlana geldiği gecelerde
ölüm eski bir elek gibi asılır duvarlara,
ya da iki eski ayakabı ile birlikte
terk edilir ölümler de kapı eşiklerine.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta