Bir çocuk yaşıyor şimdi
yüreğimin ta ücra köşelerinde,
Ve bir çocuk yaşanmamışlıklarıyla
Bir ah çekiyorum şimdi içimden
Geçip giden zamana,Hep dokunmuştur bana,
Bakmak sokak aralarında top kovalayan çocuklara,
Bak geçiyor gene pamuk şeker diye bağıran amca,
Ve bir çocuk elinde elma şekeri ile,
Her geçtiğimde bakardım, vitrininde oyuncakların olduğu dükkanlara,
Ve her sorduklarında sevmiyorum dediğim gürk oynamayı
Ve sevmiyorum develeme döndermeyi,
Hayatımın ilk yalanıydı bunlar,içim sızlıyordu aslında her izlediğimde,
Hiçte sahip olamamıştım o çok basit görülen bilya ya
Tek bir oyuncağım olmuştu onuda annem yaktı
Hala ağlıyor içimdeki o çocuk yanan oyuncağına
O çocuk hiç büyümedi
Hala pamuk şeker satanların arkasından bakıyor hüzünle
Ve hala o vitrinlerde arıyor kendini
Derken bir kız çocuğuna takılıyor gözü
Elinde elma şekeri...
Kayıt Tarihi : 15.7.2013 00:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!