Çocuktuk
Elma şekeri satılırdı mahalle bakkalında
Nasılda büyülenirdik kırmızının ihtişamıyla
İsmi de afilliydi hani
Elma şekeri
Sanırdık ki doğal olacak tadı
Düşünmeden alır, ısırırdık iştahla
Ve
Isırdığımız an da anlardık aslında
Yediğimiz haltı
Önce
Damağımıza sinen tuhaf tadı yadırgar
Sonra
İçinde usul usul kıvranan kurda hayıflanırdık
Yediremezdik bir türlü kaldırıp atmayı
Zira açlığı göze alıp
Simit paramızla alırdık o şekerli elmayı
Sakındıkça ağzımıza gözümüze bulaşırdı
Kimyası boya olan o şahane kırmızı
Ne zaman kalıverirdik
Elimizde allı pullu elmanın o samandan sapı
İşte o zaman görürdük
Çok bucaklı dünyayı
Çocuktuk
Siyah beyaz bir ekrandan
Masal okurdu Adile teyze
Hani hatırlarsınız uykudan önce
Usanmadan beklerdik heyecanla her gece
Zira küçükten meraklıydık biz
Büyüklerden masallar dinlemeye
Nerden bilecektik ki büyüdüğümüzde de
Kurtlar kırmızı pelerinle gezecek
Beyaz atlı prensler, sahte prenseslerle
Nerden bilecektik, hep tekerrür edecek o bilindik tarih
Ve
Adile teyzeler günbegün çoğalacak azalan ömrümüzde
Şimdi maval okuyorlar, yine kendilerince
Talihsiz gong sesiyle, uyanan bebelere
Yutmuyorduk da
Yutkunuyorduk
Yani şimdilik!
Kayıt Tarihi : 16.10.2009 13:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Keşke o günlere tekrar gitmek mümkün olsa...
O günlerde herşey sade idi belki ama herşey gerçekti.Ençok ta DOSTLUKLAR gerçekti.Dost dostta kusur aramıyordu.Bilakis dostnunun kusurunu örtmeye çabalıyordu.Kolay kırılmıyordu,kırmıyordu.
Gitmiyordu,bitmiyordu.Elma şekeri nin üzerindeki şeker,elma bitiyor elinizde kuru bir tahta parçası kalıyordu ama DOSTLUKLAR HİÇ BİTMİYOR,HEP GÖNLÜMÜZDE KALIYORDU.
sevgili şairimiz, Adile teyzenin sıcak sesiyle usul usul açıyor çocukluğun kapısını.. önce benim şahsen şiirde ve yaşamda çok önem verdiğim o muazzam vefa duygusuyla gülümsetiyor sonra birden irkiliyorum 'çok bucaklı dünya' dizesiyle...
dizeden dizeye geçtikçe yaşamı kucaklayan kalemin özgünlüğü dikkatimden kaçmıyor elbette..
ve şiir dediğimiz şey de bana göre budur aslında ; bir yandan okuyucusunu kucaklayacak diğer yandan kendini asla aynılaştırmayacak ve toprağına sağlam basacak!
kalemde hala yanılmamış olmak güzel bir duygu ama çok daha güzel olanı, yanılmayacağıma dair verdiği o güçlü ışık.
gerçeküstü'cülüğün farklı bir yüzüdür bu şiir hatta belki de içyüzünden bir bölüm de diyebilirim.
duyumsattığın için teşekkür ve tebriklerimle şairim...
elma sekeri
yutmayipta yutkunmak!
tebrikler!
geçmişe uzanan özlem yüklü mükemmel bir çalışma...
saygılarımla kutlarım...
TÜM YORUMLAR (4)