Elma Şekeri Şiiri - Sadee Samarata

Bir kamyon...
Ve koca göbekli,koca elli bir adam.
Evinden çıkıyor yaşlı bir yürekle....
Bacağında ki bebesini susturup
Hanımını mutfakta şıkıştırdıktan sonra.
Şeker al diyor
Mini kız,
Kıpkırmızı bir elma şekeri...

Kamyoncu yolda.
Sırtında koca koca kütükler,
Katil baltaların eseri.
Elma şekerini kafasına yazıp
Karısının elmalarını düşünerek
uyumuyor kamyoncu.

Kırmızı yanaklı Elma Şekerine
kızıyor annesi,
Kızarıyor kırmızı yanaklı Elma Şekeri
Küsüyor annesine.
Camekena dönüyor Elma Şekeri
Daha kırmızı, daha suskun.
Sevdiklerini düşünüyor.
Koca göbekli babasını,
tatlı dilli ablasını
yaramaz arkadaşını.
Gelmeyince kimse O'na
Çıkıyor camekendan sokağa.

Kamyoncu;
elma şekerini kafasına yazıp
karısının elmaları düşünürken geçiveriyor
camekanın önünden.

Kırmızı yanaklı Elma Şekeri
kıpkırmızı;
Bir daha kızarmamacasına.
Kamyoncu sessiz;
konuşmamacasına.

Ve o gün bugün
Elma şekeri yok bu diyarda.

Kardeşime...

(Bir ayrılığın hikayesi bu,
unutulmuş gömülmüş.
Maksat diriltmek değil anıları
Maksat yüreği ferahlatmak)

13 Kasım 2003