Elma Kurdu Şiiri - Aysel Çoban

Pencereme vuran sabah güneşi
Bu sabah,
Yüreğimde elma kurdu olmuş hüzünleri ısıt
Gir içeri,
Daha da ısıt, aydınlat yüreğimi
Erit ümitsiz gözlerimi
Al götür,
Sevenlerin gönlüne akın edeyim.

Bırak beni yalnız akan dere kenarına
Issızlık içinde akıp giden derede yüzüm
Bir engel bulunca takılsın gönlüm
Sımsıcak bir gülüşle buhar olsun

Gözlerimde aç kalmış sevgi tohumları
Nereye serpsem onları,
Yeşerse ansızın
Uzak şehirlerin kaldırımlarında
Bir kadının elinde sevgiliye ulaşsa
Yeniden gözlerinde büyüse
Narçiçeği dudaklarda sevinç
Aç kollarını anladığın an
Tut ellerimi,
Tut ki kenetlensin özlem dolu yüreğim.