Elma Kokusu Şiiri - Abdullah Acarlar

marttı on altıydı
elma koktu
içim çekti koştum..
içim yandı koştum..
yüreğim yandı koştum..
koştum koşamadım...sustum...sustun...sustular...
ama elma koktu canım çekti koştum...
koşma deme sakın bana, yine koksun yine koşarım ben bir çocuğum...
gücün yetiyorsa artık elmaları kokutma, koşturup susturma....
çünkü hala kokuyor o elma...
yoo hayır ben elmayı seviyorum diye onun da beni sevmesi şart değil elbet
fakat yandırması da gerekmez her nefeste şu küçük yüreğimi...
neyse ustam bugün on altı mart,
al şu halepçe, hiroşima, nagazaki'yi de şurdan bir nefeslik elma tart....