Usulca korkarak fısıldaşıyorduk bir parkta
O geceki o sesindi beni saran hala kulağımda
Yaklaş, demiştin hani titreye titreye içim tuttum ellerinden
İşte o andı benim sen oluşum senin de ben
Madem yalnız geçmiyordu ömür, diyordun
Nedem uzak durayım senden
Sen benden ziyadeydin belki ben de senden
Aniden kopan bir kıvılcımla BİZ oluverdik birden
Kayıt Tarihi : 15.3.2009 19:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!