zindan iki hece
ruhu bilmece
sesin yankısından efsun devşirenlerin
yumruğu hep sıkılıların
öfkesi başından aşmışların
direnmenin lezzetine varmışların
çoğalttığı iki hece
zin-dan
tin hürlerinin zindelik mekanı
yusuftan ibrahime
tin-dan larının gong baresi
zindan iki hece
her kıvırımında bin sükut
her yakarışında bin çığlık
en dumur zamanlarında aklın
damarlarına tuğla salınanların
çoğalttığı iki hece
elma iki hece
havva iki hece
adem iki hece
gece iki hece
hece iki hece
dünya iki gece
biri doğulduğunda
biri ölündüğünde
yıldızlanan
anne iki hece
sera iki hece
zorlayacak olursak
feyzra iki hece
oysa hiç bir anıtta bulunmaz
bizim gözyaşımızdaki zafer ifadesi
hiç bir manifestoda yayınlanmadı
sesimizin hüzne kayan alfabesi
hiç bir alan alamaz
korkumuzun kalabalıklarını
ki madem dünya deniyor bu tam açık cezaevine
madem ki reddederek başlıyoruz ve
saldırışla devam ediyoruz hayat denen ezaya
öyleyse
gözümüzden kırpılan yıldızları saymaya bir an yeter de
kırpık yıldızlarımızı yapıştırıp ay(la) maya bir ömür yetmez
elma çaldık
zindandayız
adem babadan tevarüs bir hüküm
havva anadan doğma bir kırık iç geçirme
yiz
sadece..
m.M..
Kayıt Tarihi : 15.11.2010 18:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!