gölgemdi
düşen geceme
günüme düşen
gölgem
bir ben vardım en önde
ardımda
gene bir ben
kozmik kargaşasında evrenin
o gizem ötesinde derin
adımı hep teke yazdım
gökte
sonsuzlukça yıldız
bir ben
yıldızlardan azdım
karanlık kör noktada
odaklayıp ikizimi
maviyi kucakladı
arsız kırmızı
kaçırınca ötelere
saçları alev kızı
tutuklandı son cennette
son elmanın hırsızı
düş çocuğu çoktan sustu
gün geceden uykusuzdu
aşka çeyrek kala yattık
lüksümüz de değil artık
yüreğimize sarılmak
yalnız doğmak doğalımız
yazgı
yalnız yaşamak
aynalardan sildik sonra
ağlıyorken Mona Liza
gülümseyen yüzümüzü
kutsayıp
haz beşiğinde
tekil düğünümüzü
eril dişilikle yattık
yalnızlığı
biz çoğalttık
evrenin doğurgan rahmi
ilk oğula adem dedi
son kızınsa adı hüzün
ya Leyla’yla Mecnun aşkı
tek masalı gönlümüzün
Kayıt Tarihi : 17.7.2006 01:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!