Elma Dersem De Çık Armut Dersem De

Doğdum,büyüdüm ve esir oldum...
İnatçı sanmıştım üstelik kendimi,
Yırttığımda bir çığlıkla rahminin duvarlarını...
Üstelik çokta cesurdum,
Boynuma kordonlarını doladığın da...
Gıkım bile çıkmadı,
Hemşirelerle ters çevirip, tokatladığınız da...
Ölüme meydan okumuştum aslında
İlk misketimi yutupta kendimi morarttığımda...
Bedenimi çoktan himaye etmiştim,
İstediğimde ağlatabiliyordum gözlerimi,
Şifreli konuşmalarınızı çözmüştüm bile
Hep zamanını bekliyordum tek bir kelime için...
Peki ne oldu ansızın
nasıl bir rüyaya daldım
Neden şuan kontrol edemiyorum hayatı?
Ve neden kimse dinlemiyor beni?
Ve neden terk edipte gittin?
Bir sanaymış egemenliğim
Bir sana işliyormuş bakışlarım...
Burası neresi?
Ve kim bu yanlızlık?
Ve kimse sevmeyi bilmiyor sen gibi?
Canım da yanıyor dokunduklarında
Ve kontrol edemiyorum göz yaşlarımı
yavrucak diyorlar
Benim adım başka değil mi ki?
Kimse gelmiyor geceleri başucuma
Karanlık beni üzüyor
Yani bişeyler oluyor içime...
Burda nefes alamıyorum.
Sanki çocukluğumda ki o misket
Tekrar düğümleniyor boğazıma...
Penceresi de yok odamın.
Bu süt başka tadıyor.
Üşüyorum da...
Ben seni istiyorum...........
Bu oyun bitsin anne
Açıyorum bak gözlerimi
Bir, iki, üç....
Elma dersem de çık armut dersemde...
Geceleri ışığınla yararak geldiğin gibi....
Esirim ben burda!
Kapının kolunada ulaşamam
Güçlü değilmişim zaten
Ve cesaretim gittikçe azalıyor
Sen olmayınca canım gülmek de istemiyor
Bana öğrettiğin gibi sessizliği dinlemek de istemiyorum
Gittikçe içime birşey yayılıyor
kesin eriyip gidicem kar taneleri gibi
ya da ölücem kuşumuz ''mavi'' gibi
Ya senide gömerlerse onun gibi
Ya çıkma diye bir de taş koyarlarsa başına
Kesin gelmeliyim başucuna
Bende yatmalıyım senin yanına....