Elma Dersem Çıkma, Armut Zaten Haklı

Sorunsuz kalıyordu sorumluluklarımız sahtelikle bezenmiş ölümler karşısında.
Suçumuz, umarsızlıktı bir katilin gülüşüne tanık olurken.
Tanrı yasakladı meyvemizi bu yüzden, adımız elma oldu. Sobelendik hayata.

Yağmurlarda ıslanmamayı öğrendik, her ağaç altındaysa uslanmamayı.
Pus vakitlerinde sileceklerimizi kırdık gözlerimizin, çıplaklıkta bulduk ânı,
Kalansız böldük işlemlerimizi, sonuç her zaman olduğu gibi sıfırdı.

Oyunlarımız vardı ikimizinde birinci olduğu sonunda,
'Elma dersem çıkma, armut zaten haklı' diye söylenirdin de,
Ben her meyva isminde dikilirdim karşında.

Oldu bittiye gelince her bir mısra,
Halksız bir devlet kurduk kendimize,
Gariptir ki sevgi'li; tüm yolsuzluklar sana çıktı.

7altı10 | 21:50
Mercey.