Elma Dersem Çık'ar Mısın? Şiiri - Şeref Işı

Bazı şarkılar vardır bilirsin, sözlerin bittiği yerde dile gelir
Söyleyen çaresiz söyletene seslenir.
Bu sesleniş kimi zaman bir serenat kimi zaman yalvarıştır aşığın dudaklarında.
Sevilen umarsızdır, seven bi çare
Şiirler yazar sonra seven adam onun adı ile başlayıp gözleri ile biten.
Saçlarında bahar rüzgarları
İstanbul gözlerinde martı çığlıklarını anlatır adam sevdiğine.
Gecenin sustuğu yerde bekle beni, geleceğim der
Bir pikapta Zeki Müren söyler sonra "Elbet bir gün buluşacağız, bu böyle yarım kalmayacak"
Salaş bir meyhanenin tahta masasında yalnızlığına kaldırsa da adam kadehini
O yalnızlığında sever kadınım dediğinin gözlerini.
Adam aşık, adam çaresiz ve adam yalnız
Oysa hayattır ışık hızıyla devam eden ve ömrü bitiren.
Sevdiğinin İstanbul gözleri gökyüzündeki yıldızlar kadar uzak olsa da
O sevdiği kadını yüreğinin içine saklamış ve anahtarı nıda kendinin bile bilmediği bir okyanusa atmıştır.
Şimdi söyle İstanbul gözlüm
Seni özledim dese bu adam
Ve bir gün sana olan hasretinden acıyan gözlerını yumarak elma derse Saklandığın yerden çıkar mısın???