Elma Dersem Çık Şiiri - Arzu Çağlar

-Ömrüm’e hayırlı uzun ömür dilekleri ve Muhabbetle-

Senle aramdaki mesafe tam bir yıllık,
Üstüne Ekim, Kasım, Aralık…
Bu sene kuşlar göç etmediler;
Geçenlerde hepsiyle selamlaştık,
Pencerene konacak, sana koşacaklar.
Bir kanatlarına da sen çiz resmini,
Minik kuş şarkısını da ekle istersen;
‘Mini mini bir kuş donmuştu, pencereme konmuştu’
Meğer ne dokunaklı bir şarkıymış bu;
Gülerek de söylesen.

Vakit hasreti beş kez dolanmış,
Tam beş mevsimim sesinden mahrum kalmış.
Bildiğim notalar sağır, ketum, okuduğum satırlar;
Avaz avaz haykırıyorlar aynı sonu.
Bu kadar uzun değildi eski saklambaçlar,
Büyü ve çöz oyun içindeki oyunu! .
Susup beklerim ille de ayrılığı büyüteceksen,
Ansızın koşup sobeleyeceksen,
Gözlerimin duvarına mıhlanmış suretinle avunurum;
Sabahlara dek yuduğum;
Yeter ki elma dersem çık! .

Hizaya getir çarkına yenik tarihi;
Tekerrür edip duruyor Yakup Peygamberden beri.
Zaten Yûsuf kaybolmadı Kenan’da;
Kenan daldalandı Yûsuf Aleyhisselam’da.
O gün gelip kurtlar yemine çekildiğinde,
Asıl çakalları gözden kaçırma! .

Avuçlarımızı açıp boğaza üflediğimiz martılara,
Avludaki güvercinlere fısılda şimdilik,
Belki sandığımız gibi değiller belki kuşlar çoktan gittiler,
Belki de ulaklarımız kuş elbisesi giymiş melekler,
Olmazsa mektup yaz hayalinde,
Kardan zarflara koy diyemediklerini,
Söz verdiler; iletecekler.
İstanbul’u giy sırtına üşüme,
Hazır ol kervanın ayak sesine.
Büyüdükçe! unutanlar gibi aldanma;
Firak yazılmadı; ruhların alnına…
Zalimlerin hırsı söndüğünde,
Artık iş işten geçti deme,
Aslım örtse de yüzümü karşıma çık,
Fırsatın varsa zaten durma,
Elma! ...