Elma çiçeği
Tohumunu
Yüzlerce çürüğün
İçine düşmeden yakaladığım
Elma çiçeğim
Yüreğimin
En bereketli topraklarına
Özenle diktiğim
Sevdiceğim
Aç gözlü elma kurduna
Çalım sattığım narinim
Sen büyümeye durdukça
Korkularımın çoğaldığı
Gözbebeğim
Biliyor öngörüyor olsam da
Sezinlediğim
Acı gerçeklerden
Seni kaçırabilmek için
Neleri göze alırdım ya
Neyleyim ki
Biz de en çok da
Çiçeklere kıyılır
Bir de bebelere
Ve onların analarına
Daha da ötesinde
Bu duyguyu hiç yaşamamış
Gencecik kızlara
Bu tutsaklıklar
Er geç bir gün bitecek
Biliyorum inanıyorum
Ama ben görebilir miyim
O özgür
O mutlu
O sadece insan günleri
İşte bunu bilemiyorum
Belki ben seni
Henüz daha doğmadan
Aç gözlü çakalların
Ellerine düşmeden
En ulaşılmaz yerimde
Yeşertmeye durdum
Ama gözümün nuru
Doğa yasası bu
Elbet büyüyecek
Ve kendi ayaklarının üzerinde
Sağlam toprağında
Köklenip dallanacak
Ve herkesin
İştahını kabartan
Muhteşem bir
Elma olacaksın
Masumiyetinin renklerini
Bedenine nakşedip
Lezzetine lezzet katarak
Yüzünü sevgiyle
Avuçları içine alacak
Çokça gülen bir çocuğun
Yumuşak tünellerinde
Yolculuğa çıkacaksın belki
Belkiden de öte
Bu benim senin için
En büyük dileğim
Beni anlayabiliyorsan
Gülümseyebilirsin de
Öyle değil mi
Elma çiçeğim?..24.10.2017
Kayıt Tarihi : 25.10.2017 13:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!