“-bizim göksulu armutlar
on-onbeş gün demeden gelir-geçer
derken gelir-çatar değirmen vakti
biz yine Tokmacık yollarındayız tabi
o aralar bu defa da
Tokmacığın “kantar topu ”
armutları erer
peşime takıldı bir sabah küçük birader
dönüş yolunda belli ki
armut dolu heybeler,
verdiler birer kantartopu yedik,
tadı damaktan gitmiyor,
adamlar armut değil,
selam bile vermiyor,
baktık olacağı yok,
her karşımızdan gelene
“-terazi var mı amca”
“-yok oğlum, hayrola”,
“-armut alacaktık da”
sanki terazi olsa paramız varmış gibi
“-biziki saltık deği” deseler de
birercik verirlerdi
eşeğin saman torbasında
epey armut irkildi...”
Kayıt Tarihi : 15.11.2007 18:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Çelikli](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/11/15/elma-armut-2-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!