önümde uzayıp giden
yemyeşil ve sıra sıra elma ağaçları
uzaklarda tren sesleri
her on beş dakikaya ayarlı
çan sesleri ile düet yapıyor
sesler büyüyor büyüyor
sessizlikleri büyüterek
elma ağaçları kaderlerine razı
heykeltıraşlarının yonttuğu kadarı ile
estetik ve çaresizler
sessiz ve çaresiz
öylece duruyorlar
hüzün dolu gözlerle bakıyorlar
etraflarını çepeçevre kuşatan
kayın ve çınar ağaçlarına
daha fazla güneş için
uzadıkça uzuyorlar gökyüzüne
kayın ağaçları
çınar ağaçları
ve gölgeliyorlar elma ağaçlarını
ve bu dikey maratonda
kaybediyor yarışı elma ağaçları
elma ağaçları kaderlerine razı
estetik ve çaresizler
sessiz ve çaresiz
öylece duruyorlar
Kayıt Tarihi : 30.9.2014 19:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ercan Demirci](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/09/30/elma-agaclari.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!