Elma Ağacı Şiiri - Yunus Koçak

Kar taneleri gibi savruluyorduk gecenin karanlığında
Kitapların sayfalarından uçuşan kelimelerle dolduruyordum ceplerimi
Uzun zamandır küs olan kalemimle girmiş olduğum düellodan galip çıktı aklım
Yorgundum.
Azıcık gece istiyordum. bir yavrunun uyumasına yetecek kadar avuçlarımda.
Acı ve aşka ihtiyaç duyardık şiir yazmak için.
Bekliyordum. Beklemek diyorlardı adına;
Kimi? Ne için? beklemek.
Sigara dumanında yitip giden bir hayat,
Yırtıcılarla örülmüş bir duvardı,
Ölümcül hastalıklıydı kalbim.
başarı ve başarısızlığa dair ne varsa hesap edebilmiştim.
Tad vermiyordu yaşamak ve çiğdemler.
Ölüme yakın son bir çarpıntıydı bu
Patlayan ve fışkıran bir çarpıntı
Aşk diyorlardı adına: nekadar da saçma!
Çıplak ölü bir elma ağacıydım artık.