Elma Şiiri - Alpşan Keren

Sinmiş toprağa cürüm-i elma, bu ne cürret?
Tohumları mı devr-i cühela, bu nem külfet?
Şermende kafesinden bir süheyla,
seyr-ü sefa bir müddet.
Koskoca bu dünya da, bu nasıl bir sükunet !

Kara defter mürekkep, sebebidir tahrif,
Hara yerler müebbet, kefenidir akif.
Ziyanı demler küfret
,o kimsedir arif
Gömüleceksin elbet, terazi müteakip.

Alma’nın tohumları, gereksiz mi vehmettim?
Aynadır çocukları, sanki telefsiz mi defnettim?
Biri hamil biri kamil, sefersizdir.
nakşettim.
Ahva günahtır , behersizdir hepinize bahşettim.

İp inkisar rahm-i mader, ben de bezirganım
Kip inhisar zat-i makber, el de esirgahım
Alacak kalmamış verecek var, şer de ahım
Allahım,
Allahım,
Yalvarım
Yakarım,
Perişanım.