elma
Bir elimde terazi
Bir elimde
Isırılmış bir elma
Bezginliğin adını
Uyuşukluk koyduğum saatlerde
Deniz yırtılırken ıslattığı
Kayalara tünemişim bilmeden
Genzimde yosun kokuları
Kimyasal bulaşmayan gözlerimle
Ufkun en ulaşılmaz noktasına kilitleniyorum
Kocamış ömrümü
En küçük zaman biriminde
Sahneye alıyor
Kızıyor
Hüzünleniyor
Arada bir coşuyorken
Oyun bitiyor
Ne deniz kalıyor ne elma
Nedir bu senden çektiğim bilmiyorum
Bir yudum bile içmeden
Başımı döndürüyor
Nerde bir su sesi duysam
Aklın sınırlarını zorlayan
Olmadık düşlere salıyorsun beni
Yoksa bilmez miyim hiç
Elmaların hiç suçunun olmadığını
Da
Teraziyi nerden buldun da
Elime tutuşturdun
İşte onu çözemiyorum inan...9.12.2016
Kayıt Tarihi : 5.7.2017 15:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Işık 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/07/05/elma-79.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!